

Nieuws
Per 1 januari 2026 treedt de vernieuwde ABU-cao voor uitzendkrachten in werking. Eén van de meest ingrijpende wijzigingen is het verdwijnen van de zogeheten inlenersbeloning. In plaats daarvan wordt voortaan gewerkt met het principe van gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden. Deze verschuiving heeft grote impact op de manier waarop uitzendkrachten beloond worden én op de afspraken tussen uitzendbureaus en opdrachtgevers.
De traditionele inlenersbeloning hield in dat uitzendkrachten recht hadden op ten minste dezelfde essentiële arbeidsvoorwaarden als medewerkers in loondienst bij de opdrachtgever (zoals loon, toeslagen, vakantie-uren, etc.). Die systematiek wordt losgelaten.
In plaats daarvan bepaalt de nieuwe cao dat uitzendkrachten een arbeidsvoorwaardenpakket ontvangen dat in zijn geheel gelijkwaardig is aan dat van vaste medewerkers in vergelijkbare functies bij de opdrachtgever. Niet elk onderdeel hoeft identiek te zijn, zolang de totale waarde maar gelijkwaardig is.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen:
- Essentiële arbeidsvoorwaarden: o.a. loon, vergoedingen, arbeidstijden, rusttijden, vakantie, feestdagen.
- Niet-essentiële arbeidsvoorwaarden: o.a. scholing, extra vrije dagen, voorzieningen zoals fitnessabonnementen.
De kern: het uitzendbureau moet zorgen dat het totaalpakket aan arbeidsvoorwaarden “in waarde” gelijk is aan dat van de inlener, maar mag afwijken in de vorm.

Voor opdrachtgevers betekent deze wijziging dat zij transparant inzicht moeten geven in hun volledige arbeidsvoorwaardenpakket. Uitzendbureaus gebruiken deze informatie om een gelijkwaardig aanbod voor hun uitzendkrachten samen te stellen.
Dit vraagt om:
- Heldere afstemming over voorwaarden buiten het loon;
- Inzicht in secundaire arbeidsvoorwaarden en hun waarde;
- Mogelijk herziening van bestaande overeenkomsten en tarieven.
Deze ontwikkeling vraagt om proactieve samenwerking tussen opdrachtgever en uitzendbureau, om compliant te blijven én verrassingen te voorkomen.

Voor uitzendkrachten is deze verandering positief: ze krijgen een pakket aan arbeidsvoorwaarden dat in waarde minimaal gelijk is aan dat van vaste medewerkers. Het zorgt voor meer gelijkheid en duidelijkheid op de werkvloer.
Let op: de invulling van het contract kan verschillen van die van een vaste medewerker. Zo kan een uitzendkracht bijvoorbeeld een hogere vergoeding krijgen in plaats van een bepaalde regeling (zoals een fietsplan). Dat is toegestaan, zolang de totale waarde gelijk blijft. Dit biedt ruimte voor maatwerk, maar vraagt ook om goede communicatie richting de uitzendkracht.
Tot slot: wat betekent dit voor jouw organisatie?
De overgang van inlenersbeloning naar gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden is een fundamentele verschuiving binnen de uitzendbranche. Het biedt meer ruimte voor maatwerk, maar vraagt om zorgvuldige inrichting en heldere afspraken.
Bij DNM volgen we de ontwikkelingen in de cao op de voet en helpen wij onze opdrachtgevers graag bij het correct en efficiënt implementeren van deze wijzigingen. Zo blijven we samen compliant én zorgen we voor een eerlijke behandeling van alle flexkrachten.